Sasja Huisman (klinisch psycholoog/senior onderzoeker LUMC) vertelde vanuit eigen onderzoek en de praktijk over de uitdagingen en mogelijkheden om persoonsgerichte zorg in de praktijk vorm te geven. Ze belichtte de spagaat tussen de ingeburgerde behandeldoelen en een persoonsgerichte benadering met zelfmanagementondersteuning. “Al jaren ligt ook in de chronische zorg veel nadruk op uitkomsten (streefwaarden, zoals bloeddruk, gewicht, glucose). Al dan niet gepersonaliseerd, maar dat is nog geen persoonsgerichte zorg.”
Sasja nodigt zorgverleners uit omdat anders te gaan doen: werk vanuit de persoonlijke situatie en doelen van de patiënt. Immers, vanuit eigen motivatie is het gemakkelijker om ook positieve ervaringen op te doen.
Hans van der Veen (begeleidingskundige, trainer, coach) ging in op het vormgeven van een ander gesprek. “Als je wilt dat jouw patiënt verandert, dan heb je de meeste kans op succes als je stopt met willen dat hij/zij verandert.”
Hans belicht dat een rolverandering belangrijk is tussen zorgverlener en patiënt. Als de zorgverleners een coachende rol neemt, ervaart de patiënt meer erkenning en wordt zelf aan het denken gezet.
Oplossingsgericht werken geeft volgens Hans
- Eigenaarschap bij de patiënt
- Betere resultaten
- Luchtiger gesprekken
- Meer werkplezier
Klasina Korf (praktijkondersteuner Het Dok, Urk) vertelt uit eigen ervaring over de omslag naar Persoonsgerichte zorg en eigen regie voor patiënten. Ze heeft ervaren dat er steeds nog nieuwe mogelijkheden te benutten zijn, ook al biedt ze op meerdere vlakken ook al wel persoonsgerichte zorg. Naast een andere gespreksvoering wordt er in haar huisartspraktijk ook gebruik gemaakt van een programma met zelfmetingen en monitoring van patiënten met diabetes. Ze ervaart nu zelf lichtere en leukere consulten, minder werkdruk en meer werkplezier. Patiënten voelen zich meer betrokken bij hun behandeling.
